بررسی سطح سرمی ویتامین d، نماگرهای تن سنجی و گلیسمی در بیماران دیابتی نوع ۲

زمینه و هدف: کمبود ویتامین d، عامل خطر بسیاری از بیماری های مزمن همچون دیابت نوع 2 محسوب می شود. با توجه به نقش ویتامین d در بروز و شیوع بیماری دیابت و شیوع گسترده کمبود این ویتامین در ایران، مطالعه حاضر با هدف بررسی تعیین سطوح سرمی ویتامین d با نماگرهای گلیسمی و آنتروپومتریک بیماران دیابتی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 84 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 انتخاب شدند. نماگرهای تن سنجی (وزن، قد، دورکمر، دور لگن، bmi، whr) و نماگرهای بیوشیمیایی (گلوکز ناشتا در سرم، درصد هموگلوبین گلیکوزیله، انسولین ناشتا، ویتامین25(oh) d و شاخص مقاومت به انسولین) اندازه گیری شدند. افراد شرکت کننده براساس سطح سرمی ویتامین d به سه سهک کمبود شدید (10-0 نانوگرم بر میلی لیتر)، کمبود متوسط (20-10 نانوگرم بر میلی لیتر) و عدم کفایت (30-20 نانوگرم بر میلی لیتر) تقسیم بندی شدند. داده ها با استفاده از آزمون های مربع کای، تی مستقل، آنالیز واریانس و پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0p< درنظر گرفته شد. یافته ها: سطح سرمی ویتامین 25(oh) d در زنان، به طور معنی داری پایین تر از مردان بود (05/0>p). ارتباط معنی داری میان قند خون ناشتا، نسبت دور کمر به باسن (whr)و ویتامین d مشاهده گردید، اما ارتباط ویتامین d با سایر فاکتورها (انسولین، hba1c، homa-ir) و سایر فاکتورهای آنتروپومتریک از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر با توجه به همبستگی معکوس ویتامین d با قند خون ناشتا، که نشان دهنده تأثیر غیرمستقیم وضعیت ویتامین d بر ترشح انسولین می باشد، همچنین شیوع گسترده کمبود ویتامین d در بیماران دیابتی، می توان نتیجه گرفت که هیپوویتامینوز d، تأثیری منفی بر هموستاز گلوکز دارد.